Boerderij Oud Woelwijk, waarvan het oudste gedeelte van voor 1528 dateerde, stond aan het begin van de 20e eeuw nog in een zee van landerijen en bossages ten zuiden van de dorpskern van Voorschoten. De boerderij vormde een ensemble met de buitenplaats Roucoop. De buitenplaats bestaat niet meer, en vanaf 1930 is de bebouwde kom opgerukt. Toch is de Essenlaan nog een beschermd lommerrijk laantje dat naar de oude boerderij leidt. Voor een kavel direct aan de overzijde van de boerderij hebben wij een ontwerp gemaakt voor een eigentijdse energieneutrale woning. De woning van een laag met een kap is ontworpen als een bijgebouw van de boerderij. Je bereikt de kavel via een brug die op een uitgekiende plek door de historische bossages heen steekt. Door een aantal vides is een zeer ruimtelijke woning ontworpen. Aan de zijde van de boerderij is het volume nog gesloten. Aan de zuidzijde opent de woning zich naar de ruime tuin.
| Status | vergunning is verleend |
| Architecten | Gerrit-Jan van Rijswijk |
| Opdrachtgever(s) | particulier |
In Wassenaar worden 40 duplexwoningen van woningbouwvereniging St. Willibrordus vervangen door 86 sociale huurwoningen voor met name starters en senioren.
Het plangebied waar de nieuwe sociale huurwoningen komen bevindt zich in een dorpsuitbreiding uit de jaren zestig. Destijds was dit de meest noordelijke wijk van Wassenaar, ruim van opzet en met zicht naar weilanden en boerderijen. Bij het maken van een plan voor vervangende nieuwbouw sluiten we aan op de basiskwaliteiten van de oude wijk: er komen ruime profielen met voortuinen en veel groen.
De nieuwe sociale huurwoningen komen in een zestal gebouwen rondom een gemeenschappelijke binnentuin.
Door de tussenliggende Stompwijckstraat op te heffen ontstaat er ruimte om het parkeren voor de bewoners binnen het bouwblok op te lossen, en is er ruimte voor een gemeenschappelijke binnentuin. Aan de binnentuin is een maatschappelijke voorziening opgenomen.
De gebouwen hebben een formele voorkant met zogenaamde zoomwoningen op de begane grond. Dit zijn ondiepe woningen met de toegang en een tuintje aan de straatzijde. De achterkant grenst aan de parkeerplaatsen onder een opengewerkt, groen dek. Hier steken grote bestaande bomen doorheen. In het plan blijft de bestaande structuur van volwassen bomen gehandhaafd. Om privacy te creëren in de voortuintjes is een strook groen tussen de tuinen en het trottoir gemaakt. De woningen op de verdiepingen worden ontsloten middels brede galerijen.
Studio VVKH heeft het stedenbouwkundig ontwerp gemaakt.
Om de gebouwen in de lange straten qua schaal te laten aansluiten op de overliggende bebouwing ligt de gevel van de woningen op de bovenste (3e) verdieping iets terug ten opzichte van de rooilijn. De balkons van de woningen geven contact met de straat en reageren middels een verdraaiing op de oriëntatie ten opzichte van de zon. Op de noordelijke parkzijde is de bebouwing iets robuuster, aan de noordwestzijde reageert de bebouwing in hoogte op het naastgelegen appartementengebouw.
De wijk Wickelhof II vormt een laatste stadsuitbreiding aan de westrand van Mijdrecht. Vier appartementengebouwen van architect Ronald Knappers kijken uit over het nog te ontwikkelen Wickelhofpark en vormen zo een markant silhouet aan de stadsrand. De laagbouwwoningen van architect Joost de Haan worden gekenmerkt door flink uitkragende maar rank gedetailleerde kappen en bestaan uit vier verschillende typen, van rijtjeswoningen tot geschakelde villa’s. Daarnaast is gepoogd door kleurgebruik en optiemogelijkheden een gevarieerd straatbeeld te krijgen. Het totale plan bestaat uit 56 appartementen en 85 woningen.
Op het voormalig slachthuisterrein in Leiden Noord hebben particulieren de gelegenheid gekregen om hun eigen droomhuis te laten bouwen. In het stedenbouwkundig plan van MVRDV zijn circa 300 in particulier opdrachtgeverschap te realiseren woningen opgenomen. Ronald Knappers en Gerrit-Jan van Rijswijk hebben voor 4 van deze nieuwe woningen het ontwerp gemaakt.
fotografie: Roos Aldershoff ©
Het Anatomiegebouw in het Bio Science Park te Leiden was tot begin deze eeuw in gebruik door de Faculteit Geneeskunde van de Universiteit Leiden. Bij de herontwikkeling als Campus Boerhaave blijft het groene en monumentale karakter van het gebied behouden en krijgt het een woonbestemming. In opdracht van de Stichting Boerhaave is het gebouw geschikt gemaakt voor bewoning ten behoeve van internationale promovendi en onderzoekers. Dankzij de hoge ruimtes in het monumentale pand was het mogelijk een insteekverdieping in de wooneenheden te maken en is op deze wijze meer leefruimte gecreëerd. Door het maaiveld rondom te verlagen en van een natuurstenen plint te voorzien is ook in het souterrain een volwaardige woonverdieping gerealiseerd. De 92 wooneenheden variëren in typologie en grootte. Er zijn 1-, 2- en 3-kamer appartementen van 24 - 74 m2 woonoppervlak. Ieder appartement heeft eigen sanitaire voorzieningen en een kitchenette. Verschillende ruimtes in het gebouw zijn voor gemeenschappelijk gebruik, zoals een fietsenstalling, wasruimtes en een ontmoetingsruimte.
Naast het bestaande gebouw is een nieuwe toren gebouwd (ontwerp Mecanoo architecten) met 74 appartementen. Het gehele complex is september 2015 in gebruik genomen.
