In Wassenaar zijn 40 duplexwoningen van woningbouwvereniging St. Willibrordus vervangen door 86 sociale huurwoningen voor met name starters en senioren.
Het plangebied van de nieuwe sociale huurwoningen bevindt zich in een dorpsuitbreiding uit de jaren zestig. Destijds was dit de meest noordelijke wijk van Wassenaar, ruim van opzet en met zicht naar weilanden en boerderijen. Bij het maken van het plan voor vervangende nieuwbouw sluiten we aan op de basiskwaliteiten van de oude wijk: we maken ruime straatprofielen met voortuinen en veel groen.
De nieuwe sociale huurwoningen komen in een zestal gebouwen rondom een gemeenschappelijke binnentuin.
Door de tussenliggende Stompwijckstraat op te heffen ontstaat er ruimte om het parkeren voor de bewoners binnen het bouwblok op te lossen, en is er ruimte voor een gemeenschappelijke binnentuin. Aan de binnentuin is een maatschappelijke voorziening opgenomen.
De gebouwen hebben een formele voorkant met zogenaamde zoomwoningen op de begane grond. Dit zijn ondiepe woningen met de toegang en een tuintje aan de straatzijde. De achterkant grenst aan de parkeerplaatsen onder een opengewerkt, groen dek. In het plan blijft de bestaande boomstructuur gehandhaafd. Om privacy te creëren in de voortuintjes is een strook groen tussen de tuinen en het trottoir gemaakt. De woningen op de verdiepingen worden ontsloten middels brede galerijen.
Studio VVKH heeft het stedenbouwkundig ontwerp gemaakt.
Om de gebouwen in de lange straten qua schaal te laten aansluiten op de overliggende bebouwing ligt de gevel van de woningen op de bovenste (3e) verdieping iets terug ten opzichte van de rooilijn. De balkons van de woningen geven contact met de straat en reageren middels een verdraaiing op de oriëntatie ten opzichte van de zon. Aan de noordelijke parkzijde is de bebouwing iets robuuster, daar reageert de bebouwing in hoogte op het naastgelegen appartementengebouw.
| Status | gerealiseerd januari 2024 |
| Architecten | Thomas Gillet, Gerrit-Jan van Rijswijk |
| Opdrachtgever(s) | Woningbouwvereniging St. Willibrordus |
In Kanaalpark ontwikkelt de Leidse Vastgoed Maatschappij samen met studio VVKH 139 nieuwe woningen voor starters.
Op initiatief van de gemeente wordt het Kanaalpark, een monofunctioneel kantorencluster langs de Vliet aan de zuidkant van Leiden, getransformeerd naar een levendig en stedelijk woon-werk gebied. Een aantal incourante kantoorgebouwen is afgelopen jaren omgebouwd tot woongebouw, andere zijn gesloopt en vervangen door nieuwe woongebouwen met studentenhuisvesting en huurappartementen. Eigenaren van levensvatbare kantoren hebben een kwaliteitsslag gemaakt en in de kantoorpanden een inspirerende werkomgeving met flexibele kantoorconcepten gerealiseerd, met bijbehorende voorzieningen als fitnessclub en lunchroom. De gemeente Leiden verzorgt de hoogwaardige herinrichting van de openbare ruimte.
De twee nieuwe woongebouwen aan Kanaalpark 147 en 159 maken de metamorfose van het voormalige kantoorgebied compleet.
Op het perceel Kanaalpark 147 is een oud kantoorpand gesloopt. Hier is een woongebouw van 7 verdiepingen met 93 woningen gerealiseerd. De lange zijde van het L-vormige blok bestaat uit corridorwoningen, terwijl de korte zijde een galerijontsluiting heeft, rond een centraal trappenhuis. De woningen direct boven de halfverdiepte parkeerbak worden met een eigen toegang vanaf het maaiveld ontsloten.
Het tweede gebouw met 41 woningen is gerealiseerd op een voormalig parkeerterrein dat bij Kanaalpark 159 behoort.
De woongebouwen zijn stedenbouwkundig zorgvuldig ingepast en maken de structuur van gesloten bouwblokken af. Hoogteaccenten zijn afgestemd op de omgeving. In architectuur wordt aangesloten op de reeds gerealiseerde woningbouw. Door de gevel op te knippen in delen die verschillen in materiaal en detail ontstaat een gevarieerd beeld dat de wijk zijn eigen karakter geeft.
In Hendrik Ido Ambacht, de Volgerlanden, is het woningbouwproject Terra Mare gerealiseerd. Door de woningen vorm te geven als een solitair bouwblok neemt het project, als een eiland in het groen, binnen de wijk een bijzondere positie in. Door een verdraaiing ten opzichte van de aangrenzende bebouwing wordt deze onafhankelijke positie benadrukt. Het eenduidig herkenbare blok is aan de buitenzijde afgewerkt in gekleurd stucwerk in aardse tinten. De lichte binnenkant is voorzien van wit stucwerk. De daken hebben een forse overstek en zijn bedekt met gemêleerde Romaanse dakpannen. Het bouwblok wordt doorsneden door een watergang die toegang geeft tot een verborgen vijver in het binnengebied, waar een informele voetgangersroute is aangelegd en je kunt kijken over het water. Binnen de eenvoudige hoofdopzet is een groot aantal woningtypen gerealiseerd, een mix van woningen voor starters, senioren en gezinnen.
fotografie: Roos Aldershoff ©
De 173 "verandawoningen", zoals het project in het deelplan de Erven binnen ons bureau wordt genoemd, zijn eigentijds, maar hebben een uitstraling die vergelijkbaar is met woningen uit de jaren dertig. De veranda's aan de straatzijde verwijzen met een knipoog naar het verleden. Verhoudingen, detaillering en materiaalgebruik zorgen voor een harmonieus geheel. Ondanks het aantal, zijn de woningen telbaar en herkenbaar. De wisseling in ritme en gebruik van deuren, ramen, kolommen, dakkapellen en diverse dakvormen geven de woningblokken een aangename schaal. Het metselwerk met verschillende steenverbanden, stenen tuinmuren, uniforme dakpannen en een doorgaande (veranda/dak) lijst zorgen voor continuïteit en smeden de blokken tot één harmonieus geheel. De parkeerhoven aan de tuinzijde hebben een informeel en groen karakter. Dit is niet alleen het terrein voor de bewoners en bezoekers om de auto te parkeren, maar is tevens geliefd bij de kinderen als speelgebied. De meeste levendigheid vindt dan ook plaats aan de achterzijde van de woningen, aan de straat/verandazijde heerst een oase van rust.
fotografie: Roos Aldershoff ©
De gemeente Leiden heeft in de zomer van 2024 een ideeënprijsvraag uitgeschreven voor de Tweede Groene Ring. Na het succes van het Singelpark rond de binnenstad is het idee ontstaan de parken en waterwegen aan de rand van de stad aaneen te smeden tot een geheel. Een groenblauwe ring waar de bewoner van de dichtbebouwde stad kan recreëren, sporten, natuur beleven en elkaar ontmoeten. Studio VVKH heeft samen met partners op het gebied van landschap, waterbeheer, ecologie en industrieel ontwerp een visie ingeleverd onder de noemer ‘het Leidse Lint’. Met deze visie behoorden we tot de 3 finalisten die in maart dit jaar hun plan aan een brede jury mochten presenteren. Ook de inwoners konden kennis nemen van het plan en hun mening geven.
Onze inzending eindigde op een tweede plek. Winnaar is het plan Panoramapark van bureau Polyfern. We zijn trots op het behaalde resultaat en hebben met heel veel plezier aan onze ideeën voor de stad gewerkt. De betekenis van de buitenruimte voor mens, plant en dier zal in de toekomst steeds meer op de voorgrond staan, in ontwerpen op alle schaalniveaus.
Hier kunt u de panelen van 'het Leidse Lint' downloaden.
Het ontwerpteam bestond naast VVKH uit Jan Maurits van Linge (landschapsbureau Xi-ontwerp), Simon Akaya (npk design), Yasmin Stip (Stip werkt), Harma van der Meer (TU Delft) en Ada Jaśkowiec.
